Dzieło Stefana Żeromskiego Rozdziobią nas kruki, wrony bez większego wstydu można ustawić w szeregu obok popularnych dzisiaj horrorów. Budzi bowiem swoim klimatem mrożące krew w żyłach wizje, które straszą swoim realizmem. Tytuł „Rozdzióbią nas kruki, wrony…" to ze strony Żeromskiego próba demitologizacji nieudanego powstania styczniowego. Autor ukazał je od bardzo realistycznej i naturalistycznej strony. Nazwa noweli odnosi się bezpośrednio do ptaków, które zjadały martwego Szymona Winrycha , jego konia i zapewne poległych w walkach Tekst: Katarzyna Tomaszek Opracowanie i multimedia: Englishsquare.pl sp. z o.o. Bibliografia: Źródło: Eliza Orzeszkowa, Gloria victis, [w:] Utwory zebrane, Warszawa 1974, s. 136. Źródło: Stefan Żeromski, Rozdzióbią nas kruki, wrony…, [w:] Opowiadania, Warszawa 1971, s. 17. Rozdziobią nas kruki, wrony. W znaczeniu przenośnym kruk oznacza nieszczęście, człowieka żerującego na cudzej krzywdzie, a wrony można skojarzyć z przysłowiem: „Kiedy wejdziesz między wrony, musisz krakać tak jak one". W utworze kruki i wrony mogą symbolizować: zaborców, pragnących zniszczyć naród polski; W ebo­oku oma­wiam wszyst­kie zagad­nie­nia z nowe­li „Roz­dzio­bią nas kru­ki, wro­ny…" oraz poda­ję kon­tek­sty z innych lek­tur obo­wiąz­ko­wych. Znaj­dziesz tu mię­dzy inny­mi omó­wie­nie tema­tu „Reflek­sja o losach powstań­ców" na pod­sta­wie nowe­li „Roz­dzio­bią nas kru­ki, wro­ny .

symbolizm w rozdziobią nas kruki wrony